آیا این آیه درباره حضرت علی ( علیه السلام ) می باشد؟شماره 2

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

توجه توجه : پیشنهاد می شود خوانندگان عزیز اول بخش اول را مطالعه کنند سپس این  بخش را مطالعه کنید .

 

 

با تشکر

 

 

بخش دوم

 

 

خلاصه مبحث گذشته :

 

 

در بخش اول گفته شد که در قرآن کریم آیاتی از قبیل این آیه وجود دارد که اول و آخر آیه مرتبطی  به وسط آیه ندارد .

 

 

مبحث دوم :

 

 

اتفاقا آیه مورد بحث از این قبیل است ، اگر جمله ((الْیَوْمَ أَکْمَلْت لَکُمْ دِینَکُمْ )) در باره ولایت حضرت علی (علیه السلام ) نازل شده باشد ، ربط آن با آغاز و پایان آیه که در مقام بیان احکام گوشت های حلال و حرام است به طور واضح قطع می شود ، از این نظر توضیح گذشته برای رفع این اشکال کافی به نظر نمی رسد.

 

 

برای توضیح پاسخ ناچاریم قبلا متن و ترجمه آیه را بنویسیم ، سپس جواب خود را شرح دهیم ؛ اینک متن و ترجمه آیه در سه قسمت ( آغاز، و سط و پایان آیه ) :

 

 

1 - حُرِّمَت عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لحَمُ الخْنزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَیرِ اللَّهِ بِهِ وَ الْمُنْخَنِقَةُ وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُترَدِّیَةُ وَ النَّطِیحَةُ وَ مَا أَکلَ السبُعُ إِلا مَا ذَکَّیْتُمْ وَ مَا ذُبِحَ عَلى النُّصبِ وَ أَن تَستَقْسِمُوا بِالأَزْلَمِ  ذَلِکُمْ فِسق‏

 

 

گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتى که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه‏شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت‏شدن از بلندى بمیرند، و آنها که به ضرب شاخ حیوان دیگرى مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید- و حیواناتى که روى بتها (یا در برابر آنها) ذبح مى‏شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنین) قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبه‏هاى تیر مخصوص بخت آزمایى؛ تمام این اعمال، فسق و گناه است‏.

 

 

2 - ((الْیَوْمَ أَکْمَلْت لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتمَمْت عَلَیْکُمْ نِعْمَتى وَ رَضِیت لَکُمُ الاسلَمَ دِینا))

 

 

«امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تموم نمودم و اسلام را به عنوان آئین (جاودان ) شما پذیرفتم.»

 

 

3- فَمَنِ اضطرَّ فى مخْمَصةٍ غَیرَ مُتَجَانِفٍ لاثْمٍ  فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ‏

 

 

و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم- امّا آنها که در حال گرسنگى، دستشان به غذاى دیگرى نرسد، و متمایل به گناه نباشند، (مانعى ندارد که از گوشتهاى ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است.

 

 

در این سه قسمت ، متن و ترجمه آیه روشن شد و منظور ما این است که قسمت دوم خواه درباره حضرت علی نازل شده باشد یا درباره موضوع دیگر ، خواه در روز غدیر نازل گردیده باشد یا در روز عرفه خود کلامی است مستقل که در وسط آیه ای قرار گرفته است.

 

 

اینک قراینی که این مطلب را تایید می کند :

 

 

1 – اگر قسمت دوم از این سه قسمت برداشته شود کوچک ترین لطمه ای به ارتباط قسمت اول و سوم نمی زند – در متن و ترجمه آیه دقت کنید.

 

 

خلاصه ، با ضمیمه کردن ذیل آیه به صدر آن ، یک آیه کامل به وجود می آید و با برداشتن قسمت دوم کوچک ترین لطمه ا به ارتباط آیه وارد نمی شود  و این خود گواه بر این است که قسمت مزبور کلامی است مستقل و جداگان ( درباره هرموضوعی نازل شده با شد ) که در وسط آیه واقع شده است.

 

 

2- مضمون همین آیه در سوره های بقره ، انعام و نحل تکرار شده است و قسمت دوم در که در این آبیه است ، در سوره های فوق دیده نمی شود ؛ اینک به عنوان نمونه یکی از آنها را نقل می کنیم : که آیه 173 سوره بقره می باشد ( توجه کنید )

 

 

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیرِ اللَّهِ  فَمَنِ اضطرَّ غَیرَ بَاغٍ وَ لا عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ  إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(173)

 

 

خداوند، تنها (گوشت) مردار، خون، گوشت خوک و آنچه را نام غیرِ خدا به هنگام ذبح بر آن گفته شود، حرام کرده است. (ولى) آن کس که مجبور شود، در صورتى که ستمگر و متجاوز نباشد، گناهى بر او نیست؛ (و مى‏تواند براى حفظ جان خود، در موقع ضرورت، از آن بخورد؛) خداوند بخشنده و مهربان است.

 

 

این آیه بیشتر آنچه را که در قسمت های اول و سوم آیه مورد بحث مذکور است ، در بر دارد ؛ ولی اساسا از قسمت های دوم خبری نیست و این خود گواه بر این است که قسمت دوم آیه مورد بحث ، کلامی است مستقل که از هیچ نظر با قبل و بعد خود ارتباط ندارد .

 

 

3- روایاتی که متکفل شان نزول آیه هستند ، قسمت دوم را جداگانه بدون این که از صدر و ذیل آن سخن بگویند مورد بحث قرار داده اند ؛ مثلا ، می گویند : آیه (( الیوم یئس ...)) تا آخر ، در روز غدیر یا عرفه نازل شده است و این خود دلیل بر استقلال این قسمت است که به عللی در وسط آیه قرار گرفته است .

 

 

روی این حساب ، وقتی روایات صحیحی از طرف شیعه و سنی بگویند که این قسمت در روز غدیر درباره ولایت علی (عیله السلام ) نازل گردیده است صدر و ذیل آیه نمی تواند ما را از اعتقاد به مضمون احادیث باز دارد ؛ زیرا این قسمت خود کلامی است مستقل که درباره هر موضوعی وارد شده باشد با قبل و بعد خود ارتباطی ندارد .

 

 

4- دقت و تدبر در مضمون آیه ، بیش از هر دلیل ما را به این نکته هدایت می کند که مضمون آیه فقط درباره ولایت می تواند صادق باشد و روابط جمله های قسمت دوم با یکدیگر در صورتی محفوظ می شود که شأ ن نزول آن را مورد امامت بدانیم.

 

 

پایان بخش دوم .

 

 

منتظر بخش سوم باشید تا این آیه به اثبات برسد که آیه ولایت و شأن نزول آن در مورد حضرت علی (علیه السلام ) است.

 

 

 

با دادن نظراتتان ما را در بهتر شدن وبگاه تخصصی قرآن تی وی همراهی کنید