آیا این آیه در باره حضرت علی ( علیه السلام ) است ؟

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

توجه توجه : مقاله زیر در دو یا سه بخش به خاطر طولانی بودن مقاله در روزهای آینده در اختیار مسلمانان (شیعه و تسنن ) عزیز قرار می گیرد تا بخشی از این شبهه قرآنی برطرف گردد

 

 

آیا این آیه در باره حضرت علی ( علیه السلام ) است ؟

 

 

 

 بخش اول 

 

سوال

 

 

دانشمندان شیعه و بسیاری از علمای اهل تسنن معتقدند که آیه 3 سوره مائده :

 

 

((الْیَوْمَ أَکْمَلْت لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتمَمْت عَلَیْکُمْ نِعْمَتى وَ رَضِیت لَکُمُ الاسلَمَ دِینا))

 

 

«امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تموم نمودم و اسلام را به عنوان آئین (جاودان ) شما پذیرفتم.»

 

 

در روز عید غدیر نازل گردیده است :در صورتی که آغاز و پایان آیه مربوط به بیان احکام گوشت های حلال و حرام است : با این وضع چطور ممکن است که در اثنای یک آیه مطلبی گفته شود که کوچک ترین ارتباطی با قبل و بعد آیه نداشته باشد؟

 

 

پاسخ

 

 

نزول آیه را در روز ( غدیر ) بسیاری از اساتید فن حدیث و تاریخ مانند :طبری –ابن مردویه – ابو نعیم اصفهانی – خطیب بغدادی – ابو سعید سجستانی – ابو الحسن المغازلی –ابو القاسم الحاکم حسکانی –ابن عساکر دمشقی و... که عموماً از اساتید طراز اول حدیث و تاریخ اهل تسنن می باشند تصدیق کرده اند : هر گاه به نقل این گروه روایات اهل بیت پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) ضمیمه گردد ، نزول آیه در روز غدیر قطعی می شود .

 

 

اما مسئله ترتیب و نظم آیات که مشکلی در بسیاری از مبا حث برای مفسران ایجاد کرده است چندان پیچیده نیست ؛ زیرا ترتیب نزول سوره ها و آیات قرآن با ترتیب فعلی آن کاملا مغایرت دارد ؛ مثلا سوره هایی است که در مدینه نازل گردیده اند و قاعدتا باید جای آنها پس از سوره هایی باشد که مکه نازل شده اند و عکس آن نیز چنین است ، حتی برخی از آیات یک سوره در مکه و بعضی در مدینه نازل گردیده است و چه بسا میان نزول دو آیه از یک سوره سال ها فاصله شده است.

 

 

اگر ما شأ ن نزول آیات را به دقت بخوانیم و یا لااقل آنچه را که بالای سوره های قرآن نوشته شده است ملاحضه کنیم از هرگونه توضیحی بی نیاز می شویم ؛ سوره هایی است که آنها را سوره های مدنی می نامند و لی بعضی آیات آن در مکه نازل شده است مانند سوره انفال که تمام آن مدنی است مگر از آیه 20تا26 که در مکه نازل گردیده است و عکس آن نیز در قرآن فراوان است مانند سوره شعرا-کهف و امثال اینها .

 

 

بنابر این ترتیب و نظم آیات و روابط آنها هیچ گاه نمی تواند برای ما در برابر روایات احادیث قطعی سند محکمی باشد و روش دانشمندان اسلام در تفسیر قرآن نیز همین بوده است و این موضوع شواهد بسیاری دارد .

 

 

هرگز قرآن نظم تالیف بشری را ندارد که موضوعی را گرفته و تا آخر سوره آن را تعقیب کند ؛ قرآن مجموعه آیاتی است که برحسب حوادث و پیشامد های گوناگون و هدف های مختلف و موضوعات گوناگون مورد بحث واقع شده است و به همین دلیل نمی توان قبل و بعد آیه ای را گواه محکم بر چیزی گرفت و روابط آنها را حفظ نمود ؛ گاهی تمام آیات یک سوره به صورت آیاتی است که مضامین آنها بسان حلقه زنجیر به هم پیوسته وارد شده است و گاهی ابدا به هم مربوط نیستند .

 

 

با توجه به این مطلب مشکل بزرگی که گاهی برای انسان پیش می آید ، حل می شود و آن این که بسیاری از آیات در میان سوره ای کوچک ترین تناسبی با بعد و قبل آیه بعد خود ندارد گرچه بعضی از مفسران کوشش می کنند که تناسبی برای آنها در ننظر بگیرند و ارتباط آنها را درست نمایند ولی شاید این کار یک زحمت بیهوده با شد ؛ زیرا تمام آیات یک سوره – به فرض که همه آنها در مدینه و یا مکه نازل شده باشد- یکجا نازل نشده –بلکه به مناسبات و مقتضیاتی نازل گردیده و هرچند آیه ، بری خود شان نزول جدا گانه ای دارد ، روی این حساب هیچ دلیلی ندارد که تمام آیات یک سوره با هم مرتبط و مطالب آن به صورت حلقه زنجیری جلوه کند .

 

 

در اینجا ممکن است کسی بگوید : آنچه تا اینجا گفته شد راجع به روابط سوره ها با یکدیگر و آیات با همدیگر بود ، ولی آیه مورد سوال خصوصیتی دارد که با بیان گذشته حل نمی شود و اینکه :

 

 

بیان مزبور ثابت کرد که لازم نیست آیات یک سوره کاملا باهم مربوط باشند ، ولی هرگز نمی تواند جمله های یک آیه با هم مربوط نباشند و صدر و ذیل آیه ای مطلبی را وسط آیه مطالب دیگری را تعقیب کند.

 

 

پایان بخش اول مقاله

 

 

منتظر بخش های بعدی مقاله در روز های آینده باشید

 

 

با دادن نظراتتان ما را در بهتر شدن وبگاه تخصصی قرآن تی وی یاری فرمایید.